Rozdział 2

Wyszłam z domu. Szłam do parku, skąd udam się do Natalii, pisząc SMS'a właśnie do niej

Będę szybciej. 

Odważyli się mi wszystko powiedzieć.

Stwierdzili,że i tak sobie nie poradzę. 

Dałam im do zrozumienia, że jak nie w Polsce, to za granicą,

przecież mówię płynnie w 3 językach obcych.

Spoko. 

Serio Ci tak powiedzieli?

Ale chamy tey xD

Dasz sb radę, prawda? :*

Skorzystaj sb z kompa. Załóż tt sb w końcu, 

jakiś kontakt będziemy musiały w końcu utrzymać, c'nie?

No ok xd

Jestem już u cb. Gdzie masz lapka? :**

W biurze xd 

3 drzwi po lewo od mojej sypialni :)
Walizkę zanieś do pokoju gościnnego ; )

Kończę bo szef się na mnie wkurzaa xd

Trzymaj się. Zwolnię się i spędzimy miło resztę dnia :*

Dzięki :*

Na cb zawsze można liczyć. Pa :*

Więc mam kilka godzin dla siebie. Założę sb tego twittera, żeby nie marudziła ta ciotaa xd 

to tak @JessicaParke . Zaobserwuję Natalię i członków TW. Chciałabym dostać follow od Toma i Jaya, ale cóż, to nie realne. Właśnie, o mało nie zapomniałam zaobserwować Neytiri. Napiszę o follow back. Może akurat się uda xd

-------------------------------- Dzień Wylotu, Lotnisko -----------------------------------

- Pa Nats, zadzwonię, jak dolecę - przytuliłam najlepszą przyjaciółkę
- Troszcz się o siebie kochana
- Dobrze mamo - zaczęłam się śmiać
- Ja tylko się o cb martwię. Nie sądzisz, że to dziwne ze strony Komorniczaków?
-Może trochę, ale może tak musiało się stać? Nie będę się tym zamęczać. Troszcz się o siebie kochana
- Ty też - w tym momencie przytuliłyśmy się

"Pasażerowie samolotu do Londynu proszeni są do odprawy"

-Spadam. Paaa - Przytuliłam ją ponownie i poszłam
-Pamiętaj dać znać jak doleciesz- krzyknęła


--------------------------w Samolocie----------------------------------------

Zajęłam swoje miejsce założyłam moje słuchawki i włączyłam nową płytę TW, którą wczoraj kupiłam na ITunes. Zastanawiałam się nad tym, co może się wydarzyć. po upływie paru godzin samolot wylądował a ja powiedziałam sama do siebie:
-Witaj nowe życie
Od razu wzięłam telefon i napisałam do Nats , że jestem na miejscu. Poszłam do najbliższego hotelu i zameldowałam się, zapłaciłam z góry za 3 dni, potem się wszystko okaże. Prosili mnie o to, bym nie przeszkadzała gościom obok, ponieważ jest to pokój obok jakiegoś sławnego zespołu. Powiedziałam zwykłe OK i poszłam się ruszyłam w kierunku pokoju. Obok mnie przebiegł szybko jakiś wysoki chłopak, z lokami i pianą na głowie. Zrobiłam minę a'la WTF?!
Kiedy weszłam do pokoju z mojego telefonu wydobyła się znana mi melodia SMS'a

Witaj Jessico. 
Jeżeli chciałabyś odszukać swoich biologicznych rodziców,

to wyczytałam, że mieszkają w Londynie.

Nazywają się Parker. Masz brata, który jak więcej się poczyta

jest od ciebie starszy. Uznaliśmy, że powinnaś to wiedzieć 

                                                            Komorniczakowie

Nie miałam zamiaru utrzymywać z nimi kontaktu. Ale jest plus. Przynajmniej wiem, gdzie mieszkają i jak się nazywają. Postanowiłam pójść na kakao i ciasto, a później na komisariat. Przecież zgłosili moje zaginięcie, więc gdzieś w aktach znajdą informacje o Jessice Parker, jeżeli tak mam na imię. Moje myśli mnie dobijają -.- . Była już 16. Jak ten czas szybko leci. Mimo tego wszystkiego nie czuję zmęczenia. Postanowiłam pójść do kawiarenki na kakao i ciastko. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------


Dopiero zaczęłam, a już mam obserwatora ; 333
Dziękuje ;*
Mam nadzieję, że blog szybko się rozwinie.
Rozdziały będę dodawać je raz w tygodniu, czasami raz na dwa tygodnie, ale to tylko w ostateczności ;)